Ruhumu dinlendiren acımı, bedenin şeytanlarından
Umudu tükendiren sabrımın, ötesinde bi’ adım sınır var.
Elimden kaçar, elimden kaçar neye doğru uzansam.
Ölümden soğuk, ateşten sıcak bi’ beni yakıyo dondurarak.
Ruhumu dinlendiren acımı, bedenin şeytanlarından
Umudu tükendiren sabrımın, ötesinde bi’ adım sınır var.
Elimden kaçar, elimden kaçar neye doğru uzansam.
Ölümden soğuk, ateşten sıcak bi’ beni yakıyo dondurarak.
Zamanın ötesinde bi’ yudumluk zevk
Umudum dondurduğun her anın dipfrizinde
Isınır üfle değişen düzene ayak uydur ve derdinde boğul
İntikam nefesimle alıpta verdigim borç!
Aa! Var mı saygın? Yalanlarına saklasaydın
Önce benzini döküp elime çakmağı
Verip, sonra utanmadan yakmasaydın der.
Alamadığını çalsan ayrı dert, klonlarınız aynı rayda
Senin hayat tarzın değil velet anca 2-3 salak espirin thug life
Sevilme sev, bölünme böl!
At gözlüğünü çıkarıp gözünle gör!
İhtişam kıyak karakter içinde çöp
Dediler çök! dediler çök!
Yalnızlık kum gibi varlığım çölde
Bana bırakma problemini toparla çöz
Topla çarp çıkan sonucu kendine böl
O kadere dert koyup kendine söven
Bu bedenim ruhumumda sıkışarak kendini yakar
Bu ikili kendince boğuşarak
Bi’ beni yakar elimden kaç bol şans
En dipten gelen volkan Ayo
Kendinden kork korkak bu araf yanarken donmak gibi
Ruhumu dinlendiren acımı, bedenin şeytanlarından
Umudu tükendiren sabrımın, ötesinde bi’ adım sınır var.
Elimden kaçar, elimden kaçar neye doğru uzansam.
Ölümden soğuk, ateşten sıcak bi’ beni yakıyo dondurarak.
Benim elimden hiçbiri kaçamaz!
Haberim yokmuş gibi kaçamak!
Yavşaklar yokmuş gibi davranamam.
Gerçekliğe tokat attım bak.
İnsanın insafına bırakma
İnsanın insanlığı tepetaklak
En masum gözlere baksan bile
Sakın ola kafanı yerde tutma!
Ruhum karanlığın nirvanası
Salgın gibi sana, yüz karası!
İçinizdeki şeytanı gördüm.
Dünya cehennemin yansıması
Kendinden başkası aptal
Sanan akıllılara taaruz
Nafile saklanmak buna maruz
Kalmak zorundasın yine mağlup, sen!
Gel gör beni gafil.
Nice yıkıntılardan çıktım geldim.
Şakaklarımdaki beyaz çizgiler
Sana tecrübe sergisi cahil!
Kimler bana şahit?
Kara leke sürülemez adıma hiç.
Benim onurum benden üstün
Sen ağzını kapat ve konuşma daha iyi.
Kendini kandırdın.
Ben geldim de uyandırdım
Hiç bi’ bok olmadığını görünce de
Düşmanım oldun saldırdın.
Nasıl olduğunu bilirsin
Zaten Ados farkındaydı.
Benim ki biraz meraktı
Biraz da naaşına saygıydı.
Ruhumu dinlendiren acımı, bedenin şeytanlarından
Umudu tükendiren sabrımın, ötesinde bi’ adım sınır var.
Elimden kaçar, elimden kaçar neye doğru uzansam.
Ölümden soğuk, ateşten sıcak bi’ beni yakıyo dondurarak