Bir yanlışın içindeyim zamana yenildim hep
Kaybedensem kaybetmek istiyorum kendimi
Dünyanın derdini sıtlandım o bile çökertemedi
Dizlerimin üstüne, şu son bi’ gelmedi
Baharda gülemedim sonbahar ya medet
İnsanlık sahte romantizme teşneyken umudum daha beter
Fazladan sabredenler ruhlarını mahveder
Hiç farkına varmazlar eksiler dolarken haneye
Varlık sahnesinde attığımız adımların
Ölmekten başka gayesi yok, varlığın çaresi yok
Sandığından zayıfsın istemezsin görmeyi
Elbette gören var sen görmesen de bundan kaçış yok
Devam eder bu şov ne manidar bir rol
Yok ederken dünyayı yok olmak tek baki yol
Çocukluğum ağlıyor ve ellerimi uzattığımda
Benden dahi korkuyor, küçüğüm korkuyor
İsyan, isyan
Varlığım bir isyan
İnsan, insan
Bütün sorun insan
İsyan, isyan
Varlığınıza isyan
İnsan, insan
Bütün sorun insan
Bu korkunç halimi tarif ne hacet
Önümde kağıtlar ve ekran ne denli vahşet
Yüzlerce yalan manşet
Huzurun, istikrarın elinden çalınmış hala düşün dur istikbali
Artık görmek bile istemiyorum İstiklal’i Taksim’i
Vahşet ortasında kar peşinde taksici
İntihara sebep ödenemeyen banka taksidi
İşsiz öğretmenlerim tükenen gençliğim
Seni de saydım korkma her ner’de zorda isen
Seni de bildi zihnim haksızlığa uğrar iken
Yok olmak üzere varız zaten
Bir parça huzurun peşinde mutlu mesutken yok ettiler peşinen
Havalar or’da nasıl lan görmezden gelirken
Kardeşlerin bir canlı bombanıın kurbanı olurken
Televizyon mastürbasyon diziler doluyken
Yok olmak bu dünyaya faydamızın yoluyken
İsyan, isyan
Varlığım bir isyan
İnsan, insan
Bütün sorun insan
İsyan, isyan
Varlığınıza isyan
İnsan, insan
Bütün sorun insan