Bizi güllerin iklimi tüketti
Toprağı yaran filize vurulduk
O vahşi beyaz at alıp başını gitti
Bir yaz yağmuru gibi unutulduk
Sığ yanlarımız oldu arasıra
El yordamıyla dalarken hayata
Bir parça telaş bir parça ümittik
Hiç yetişemedik o vahşi ata
O vahşi atla beraber
Ah şu içimizdekiler
Sanki sökülürcesine
Gitti gider, gitti gider
Bize bir günün çelişkisi yetti
Dudağı yoran bir söze kırıldık
O vahşi beyaz at tutuştu yelesinden
Kaldığı yerden başlanır mi artık
Hiç ayrılmayız derken bir ucundan
Aşktı o yitirdiğimiz inan aşktı
Ben sana kıydım sen bana gücendin
Ve durduramadık o vahşi atı
O vahşi atın ardından
Ah şu aramızdakiler
Hiç yaşanmamışçasına
Uçtu gider, uçtu gider