Şu gökyüzü, şu uçurum
Şu acın, şu gururum
Şu gökyüzü, şu uçurum
Şu acın, şu gururum
Bu oyun size kalsın
İstemem eksik olsun
Bu oyun size kalsın
İstemem eksik olsun
Peki ne yapmak lazımmış
Sağlam bir dayı bulup, ayağına sarılmak mı sırnaşık gibi
Bir ağaç gövdesini saran sarmaşık gibi
Eteğine sarılarak veli nimet sanmak mı?
Mertçe davranmayıp, hileyle tırmanmak mı?
İstemem eksik olsun
Herkes gibi koşa koşa sonradan görmelere övgüler yazmak
Ya da bir bakanın yüzü gülecek diye bir an karşısında taklalar mı atmak lazım?
Her gün birine ricayaya mı gitmeli?
Kapı kapı dolaşıp pabuç mu eskitmeli?
Yoksa nasır mı tutsun sürünmekten dizlerim?
Yahut eğilmekten mi ağrısın belim, istemem eksik olsun
Tavşana kaç, tazıya tut mu demeli?
Kaz gelecek yerlere tavuk mu göndermeli?
Yoksa bir fino gibi hazır olda durmak mıdır ki acaba en münasibi?
İstemem eksik olsun
Marifet şiire koyup ayı yıldızları
Aşka getirmek midir evde kalmış kızları
Yahut şan olsun diye meşhur bir kitapçıya giderek veresiye şiir kitabı mı bastırmalı?
Acaba bulup bir alay sersem, meyhane köşesinde dahi olmak mıdır hüner?
Bir tek şiirle masa masa dolaşıp
Herkesten alkış mı dilenmeli, istemem eksik olsun
Yoksa ödüm mü kopsun bir Allah’ın aptalı gazeteye bir eleştiri yazacak diye her gün
Yahut sayıklamak mı lazım aman adım görülsün diye şu meşhur gazetelerde, istemem eksik olsun
Ve son nefesinde bile çekinmek, korkmak, tükenmek
Şiir yazacak yerde ziyaretlere gitmek, karşısında zoraki sırıtmak her suratsızın
Şöhret para pul peşinde koşmak, eksik olsun istemem, istemem eksik olsun
Uyumak mı, ayılmak mı, ölümlüye eğilmek mi?
Uyumak mı, ayılmak mı, ölümlüye eğilmek mi?
İsterse herkes gülsün, istemem eksik olsun
İsterse herkes gülsün, istemem eksik olsun
Fakat şarkı söylemek, gülmek, dalmak hülyaya
Yapayalnız ama hür seyahat etmek Ay’a
Gören gözü, çınlayan sesi olmak haklının
Ve canı isteyince şapkayı ters giymek karışanı olmamak
Bir hiç için ya kılıcına veya kalemine sarılmak ve ancak hissederek yazmak
Sonra da gayet tevazuyla kendine çocuğum demek
Bütün bunları hoşgöreni hoş gör bu çiçekleri hatta bu kuru dalı, bunlar yabanın değil kendi bahçenin malı
Varsın küçücük olsun fethin, fakat bil onu feth eden sensin yoksa başkası değil
Ara hakkını hatta kendi nefsinden bile
Velhasıl bir asalak zilletiyle tırmanma
Varsın boyun olmasın söğüt kadar
Bulutlara çıkmassa yaprakların ne zarar
Kavaklar sıra sıra dikilse de karşına boy ver dayanmaksızın yalnız ve tek başına