Malalim ang pasensiya, kasing lalim ng dagat
Alitan sa pag-ibig, nililista lang sa tubig
Pagmamahalan, handang pangmatagalan
Marunong siyang sumakay, marunong siyang makibagay
Marunong makiramdam, siya ay tunay na kaibigan
Pagmamahalan, handang pangmatagalan
Alam niya kung kailan dapat makialam
Alam niya kung kailan dapat umiwas
Alam niya, kung bakit niya alam ay isang misteryo ng pag-ibig
Hindi siya namimilit, nasa lugar kung humirit
Ang luha nya’y mababaw, hindi malalim ang galit
Pagmamahalan, handang panghabang-buhay
Alam niya kung kailan tatahimik
Alam niya kung kailan dapat magalit
Alam niya, oh, kung bakit niya alam ay isang misteryo ng pag-ibig
Alam niya kung kailan tatahimik (oh, alam niya)
Alam niya kung kailan dapat magalit (oh, alam niya)
Alam niya, oh, kung bakit niya alam ay isang misteryo ng pag-ibig
Siya’y minamahal ko, ako ay kanyang alipin
Ano man ang gusto niya, ito’y aking gagawin
Pagmamahalan, hanggang sa kamatayan
(Pagmamahalan) Oh, alam niya, hindi siya namimilit
(Pangmatagalan) Oh, alam niya, marunong siyang humirit
(Pagmamahalan) Hanggang sa kamatayan
(Pangmatagalan) Ha, ha, ha
(Pagmamahalan)