Artık herkes bunu yapmamdan belki de bıktı
Sonuçta benden nefret edenler aslında haklı
Nedir ki göz yaşından akıp giden ifadelerle
İnsanlar hep kötü çünkü insanlar hep haksız
Tüm planlar farklı bu yüzden kaçtım
Erken ölmek için tüm önlemlerimi aldım
Artık bundan bıktım, gereksizdi belki de
Saçmaydı öyle her şey, gözüme battı
Çok gereksiz tavırlarla bazen karşılaştım
Bazen hırlaştım, bazen anlaştım
Problemler çözümsüz ve saçmaladım bolca
Ve bense sabaha kadar içip, koşup kaçtım
Anlaştım bi' çok defa şeytanla bolca
Kalem ve mikrofonla yol tepildi bolca
Kendine çok güvenerek hep yanlış yapınca
Pisliklerin ortasında zamandan kaçınca
Ben yorgun kayboldum
Buldum, sokuldum
Artık herkes bunu yapmamdan belki de bıktı
Sonuçta benden nefret edenler aslında haklı
Tüm hatalarımı yanıma aldım uzağa kaçtım
Tüm sorunlar aklımdayken etrafıma baktım
İşin açıkçası bazen şüpheciydi aklım
Sonra aklımı bıraktım, biraz kayıp yaptım
İntikamı sevdim, bazen eleştirdim
Ve hep kesilen roldü bu tavır değiştirdim
Bazen genelde sorun çıkarmadı kalem kağıdım
Kendime karşıma aldım, oturup kafiye yaptım
Geri dönüşlerim olumlu bazen olumsuzdu
İstanbul denen şehirde herkes doyumsuzdur
Bitip giden gözyaşları bazen ölümsüzdür
Birisi bizi bi' yakaladıysa kesin görmüşüzdür
Fazla güven duyarak öyle tuzağa yakalanınca
Tüm güçlükler aşılabilir ve hayat görgüsüzdür