Andersom was het perfect
Jij in mijn arm, ik op jouw plek
Maar ik, ik heb nooit iets van rust in mijn lijf
Ik beloof je dat ik schrijf
Stapelgek, dat ik weer vertrek
Dat ik nergens lang wil blijven
Stapelgek, het is mijn gebrek
Dat ik nergens lang kan blijven
Andersom was het perfect
Jij lang uit, ik op jouw plek
Maar ik, ik zal nooit kunnen zijn zoals jij
In evenwicht en vrij
Stapelgek, dat ik weer vertek
Dat ik nergens lang wil blijven
Stapelgek, het is mijn gebrek
Dat ik nergens lang kan blijven staan
Misschien dat ik ooit op een mooie dag
En verandert ten dan bij je blijven mag
Stapelgek, dat ik weer vertrek
Want toch stapelgek op jou
Stapelgek, dat ik weer vertek
Dat ik nergens lang wil blijven
Stapelgek, wat een groot gebrek
Ik beloof dat ik zal schrijven