Kahvenin sütüyle acısından kaçarım hayatın
Kırılmaz kalpler icat ederken
Çok temiz kan harcadım
Eski bir ceketin cebinde kalmış kelimeler gibi
Sanki geçmişi unutmak için bugünü yaşamak yeter mi?
Yarın daha güzel olacak derken
Yalan söyleriz değil mi?
Birkaç damla daha düşse okyanusu taşırır mı?
Birkaç parça daha kalsa
Içimden acıtır mı?
Kendime uzaktan baksam
Çok sevmezdim belkide
Yalnızlığın tarifi yakından yapılmazmıydı sence?
Herşeyi yok saymak için önce kendimi silsem
Yağmura yetişmeyen silecekler gibi
Onu bile beceremesem
Bişey değişir miydi sanki?
Birkaç damla daha düşse okyanusu taşırır mı?
Birkaç parça daha kalsa
Içimden acıtır mı?
Birkaç damla daha düşse okyanusu taşırır mı?