Şu komalı ezgilerden hiç kurtulmayacağım
Sanırım Ölümü bariz görmedikçe çekmem ilgisini basının Asılıp Adem
Elmasını ikiye yarmadıkça Hayat falan yalan olur bak ilk deminde
Asırın Amacın aynı tabii, azı
Cık aş ve kaygısız baş Yerde buldu beni, düşüp baş
ımı yardığım taş Saç tabii ki saç, harman
Savur zamanını Dünyayı ikiye böl, hala
Zavallısın Yavaşsın, sakarsın, çıkarsız
Kalansın Sırtın bıçakla dolmazsa
Demezler adamsın Günahla aşinasın, beyazla
Uzaksın Ömür denen biter gider, öl
üm gelir apansız Sapansız çıkılmış savaşlar en bilindik meydanın
Harakiriyle karşılaş, al
Ma tadını geyşanın Ey şanın şöhretin zevki şimdi
Nerdesin lan dersin Elbet bi’ gün tabutta tek kalıp
Nefes almak zor Hicranı odalara sor
Boşluktayım biliyorum Bu serseri halimin isyanına bir çözüm yolu yok
Sonuçta herkes aynı, tek başına ve anlaşılmaz
Dünyanın beşte biri karanlığa kaygısızlar
Hayır ustam, değişti devir zamanla
Piranalar geldi ve terk etti denizi yunuslar
Sonuçtan memnun olan her kim varsa mutludur
Kaybedenler birbiriyle aynı sade yutkunur
Budur son durum, sanardım ki sonsuzum
Tam her şeyden bıkmış idim sesi geldi tutkunun
Ben meftunum, benim tamamım zavallılık
Geç gelen bir mutluluk gibiydim, zamansızım
Damak tadımda kül ve kusmuk ve suskun
Şimdi yutkun, haydi hızla kaç ve kurtul
Aynı rüyalardan bıkmak nedir bilmem ben
Bu rayda giderse, hayal kalacak dinlenmem
Yalanlardım olanı biteni, her ne varsa dinlemem
Şu kirlenmiş dünya, artı ellerindi kirlenen
Nefes almak zor Hicranı odalara sor Boşluktayım
Biliyorum Bu serseri halimin isyanına bir çözüm yolu yok