Se fado é miséria e dor
Se é ciúme, se é pecado,
Que serás tu, meu amor,
Todo vestido de fado
Talvez sejas o quebranto
Meu pranto, em horas tardias,
Rosário de avé-marias
Que rezo quanto te canto
Pois fico neste entretanto,
Dum acorde desenhado,
Porque te chamo num fado,
Te canto com tal fervor,
Se fado é tristeza e dor
Se é ciúme se é pecado
Os meus sentidos dispersos,
Não me conseguem dizer
Razões da minh’alma ser
Refúgio de tantos versos
Mistério dos universos
Pra onde foi atirado
Este desejo, rogado
Na minha voz em clamor,
Que serás tu, meu amor,
Todo vestido de fado
Jeśli los to ból i smutek
Gdy jest zazdrość to jest grzech
Jeśli będzie miłość ma
W fado ubrana cała
Być może jesteś złamane
Mym płaczem w późnych godzinach
Różańcem, Zdrowaś Maryja
Modlę się, kiedy masz śpiewać
A gdy tymczasem zostaje
Akordem zarysowane
Czemu się losem nazywa
Z takim zapałem śpiewane
Jeśli los to ból i smutek
Gdy jest zazdrość to jest grzech
Zmysły moje rozproszone
I nie zdołam ich wyrazić
Rozsądek jest w duszy mojej
Schronem z wieloma wersami
Jest tajemnicą wszechświatów
W jakim miejscu porzucane
To pragnienie ubłagane
W głosie moim wypłakane
Jaka będzie, miłość moja
W fado ubrana cała