Chegaste a horas
Como é costume
Bebe um café
Que eu desabafo o meu queixume
Na minha vida
Nada dá certo
Mais um amor
Que de findar me está tão perto
Leva-me aos fados
Onde eu sossego
As desventuras do amor a que me entrego
Leva-me aos fados
Que eu vou perder-me
Nas velhas quadras
Que parecem conhecer-me
Dá-me um conselho
Que o teu bom senso
É o aconchego de que há tempos não dispenso
Caí de novo, mas quero erguer-me
Olhar-me ao espelho e tentar reconhecer-me
Przyjazd o czasie
Jak jest w zwyczaju
Wypiją kawę
Ja upust daję, na mnie się skarżę
Nic w moim życiu
Nie jest pewnego
Więcej miłości
Bo zakończenie jest tak blisko
Przenosi w fado,
Gdzie ja to spokój
Nieszczęść miłości, które mi takie oddaję
Przenosi w fado,
Idę się zgubić
W starych obrazach,
Które zdają się mnie znać
Daj mi rad kilka,
Niech twój rozsądek
Jest przytulnością, jakiej nie dawno doznałam
Zrazu upadłam, lecz chcę się podnieść
Patrząc na siebie w lustrze może mnie rozpoznam